Δεν υπάρχει ταβάνι». Με τη χαρακτηριστική αυτή έκφραση περιγράφει τις δυνατότητες του λιμανιού κορυφαίος παράγοντας του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης (ΟΛΑ) ερωτηθείς από το mononews για τις προοπτικές που θα δρομολογήσουν και την μελλοντική επιρροή του κρίσιμου αυτού κρίκου στα ελληνικά, και όχι μόνο, γεωστρατηγικά, οικονομικά και ενεργειακά διακυβεύματα.
Ο συνομιλητής μας εκτιμά πως «υπάρχει απίστευτη ανάγκη έλευσης ενός νέου επενδυτή, ο οποίος θα οδηγήσει το λιμάνι στην επόμενη μέρα. Αλλά κι ένας απίστευτος καμβάς επί του οποίου, ο επενδυτής, μπορεί να σχεδιάσει και να επεκτείνει τις υφιστάμενες δραστηριότητες».
Αναφορικά με τις προβλέψεις ενόψει του αναμενόμενου ανοίγματος, στις 23 του μηνός, του φακέλου με τις δεσμευτικές προσφορές για την απόκτηση τουλάχιστον του 67%, του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΑ, αν και για ευνόητους λόγους ουδείς θέλει να πάρει δημοσίως θέση, εκτιμάται πως «αυτή τη φορά δεν θα σημειωθεί νέα αναβολή».
Επίσης, αν και δεν διαφεύγει της προσοχής ότι «στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης όλες οι προβλέψεις έπεσαν έξω», τονίζεται πως με βάση τα δεδομένα έτσι όπως διαμορφώνονται, υπάρχει η πεποίθηση ότι ο διαγωνισμός θα ολοκληρωθεί με κάθε νομιμότητα, αλλά και με τρόπο που θα διασφαλίσει τα εθνικά συμφέροντα, καθησυχάζοντας ταυτοχρόνως τις ανησυχίες πέραν του Ατλαντικού.
Καταρρίπτονται ρεκόρ και… μύθοι
Στην κατεύθυνση αυτή, υπενθυμίζεται αρμοδίως ότι η μισή ζώνη του λιμανιού είναι σήμερα αναξιοποίητη, την ώρα που τα οικονομικά αποτελέσματα για το 2022 προβλέπεται ότι θα ανέλθουν σε ιστορικά υψηλά, συντρίβοντας αυτά του προηγούμενου έτους.
Ήδη, από τον Ιούνιο, είχαν «πιαστεί» τα μεγέθη του 2021. Ενώ, έως τα τέλη Σεπτεμβρίου είχε προωθηθεί σε ΗΠΑ και Ευρώπη, η μεγαλύτερη ποσότητα στρατιωτικών μέσων που είχε διακινηθεί ποτέ. Με το rotation (κυκλική εναλλαγή) μόνο για τον Ιούνιο, να ξεπερνά κατά 2,5 φορές τη μεγαλύτερη προηγούμενη επιχείρηση.
Η Αλεξανδρούπολη, καταρρίπτοντας με τον τρόπο αυτό, μύθους, όπως το μικρό βάθος ή οι επιχωματώσεις λόγω Έβρου, έχει μετατραπεί σε έναν από τους σημαντικότερους κόμβους military logistics παγκοσμίως, μιας και χρησιμοποιείται πλέον, όχι μόνο από τον Στρατό των ΗΠΑ, αλλά και από τους αντίστοιχους του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ.
Πριν από λίγες μέρες, σχεδόν ταυτόχρονα με την επίσκεψη του επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της αμερικανικής Γερουσίας, Ρ. Μενέντεζ, κατέπλευσε στο λιμάνι το μήκους 290 μέτρων και βυθίσματος 25,5 μέτρων Αμερικανικό μεταγωγικό “USNS MENDONCA.” του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, το μεγαλύτερο πλοίο που ελλιμενίστηκε ποτέ, προκειμένου να φορτώσει στρατιωτικό υλικό και οχήματα των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων που μετέχουν στο ΝΑΤΟ και δραστηριοποιούνται σε βαλκανικές και βαλτικές χώρες για να τα επιστρέψει στις ΗΠΑ.
Και δεν είναι μόνο τα οφέλη και η σημασία του λιμανιού σε στρατιωτικό επίπεδο, με τη στενή έννοια. Είναι και η τεχνογνωσία και η εξειδίκευση που έχει αποκτήσει πια, το προσωπικό του Οργανισμού, εξαιτίας της στενής επαφής του με τους Αμερικανούς και στελέχη του ΝΑΤΟ, και που έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχή βελτίωση των χρόνων και των ευρύτερων επιδόσεων σε επίπεδο φορτώσεων/εκφορτώσεων.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το έτερο θηριώδες Αμερικανικό μεταγωγικό “ARC Endurance”, κατά την τελευταία του «επίσκεψη», απέπλευσε τρείς μέρες νωρίτερα από το προβλεφθέν.
Ο εμπορικός είναι ο κρίσιμος παράγων μακροπρόθεσμα
Αυτό που τονίζεται από τον συνομιλητή του mononews, είναι πως ο στρατιωτικός παράγων είναι κρίσιμος και λειτουργεί ως επιταχυντής, από high politics προβλήματα, όπως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, έως και low politics ζητήματα, όπως το ελληνικό και διασυνοριακό σιδηροδρομικό δίκτυο.
Στο πρώτο επίπεδο, υπενθυμίζονται οι συνεχείς αναφορές- ενόχληση του Ερντογάν, αλλά, στον αντίποδα, και οι απανωτές πρόσφατες αναφορές Ελλήνων και Αμερικανών. Όπως οι δημόσιες δηλώσεις Μενέντεζ για τη σπουδαιότητα της Αλεξανδρούπολης και ενώπιον του Κυριάκου Μητσοτάκη, ή η διόλου τυχαία, επίσης on camera, ανάλογη τοποθέτηση του Νίκου Δένδια για τη σημασία του λιμανιού της ακριτικής πόλης, ως ενεργειακού κόμβου, αλλά και διαμετακομιστικού σταθμού για την ενίσχυση και την προστασία της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Παράλληλα με τα συμπεράσματα εκθέσεων κορυφαίων think tank της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, όπως το Εβραϊκό Ινστιτούτο για την Εθνική Ασφάλεια της Αμερικής με τους «ύμνους» για το ελληνικό λιμάνι (έκθεση που ανέδειξε το mononews). Συμπεράσματα τα οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, επίσης δημοσίως, προτάσσουν το «κρατήστε την Αλεξανδρούπολη μακριά από ρωσικά χέρια».
Όμως, το δεύτερο επίπεδο, το εμπορικό, αποτελεί, μακροπρόθεσμα και προ απευκταίων πολεμικών σεναρίων, τον πλέον κρίσιμο κρίκο. Και σε αυτό το σκέλος της εξίσωσης, η Αλεξανδρούπολη έχει (και μπορεί να προσλάβει περαιτέρω) σαφές συγκριτικό – ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, λόγω της ταχείας, ασφαλούς και οικονομικής πρόσβασης στην Ευρωπαϊκή ενδοχώρα.
Πολλώ δε μάλλον εξαιτίας της αδήριτης ανάγκης να διατηρηθούν οι εναλλακτικοί διάδρομοι εξαγωγής Ουκρανικών σιτηρών προς τον υπόλοιπο κόσμο και vis versa, καθώς και η συνεπακόλουθη ανάγκη για διασπορά του κινδύνου, που δεν υπήρχε στο παρελθόν.
Χαρακτηριστική είναι η πρωτοφανής για το συγκεκριμένο λιμάνι εικόνα πλοίων που περιμένουν στην «ουρά», προκειμένου να πάρουν σειρά, με το σκέλος και των φορτώσεων σιτηρών ή άλλων εμπορικών προϊόντων να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.
Πολιτική βούληση για επιτάχυνση των σιδηροδρομικών και οδικών συνδέσεων
Την ίδια ώρα, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης βελτίωσε το διεθνές του αποτύπωμα και δια της ευρείας χρήσης του σιδηροδρόμου, ο οποίος όπως είναι αυτονόητο, αποτελεί ισχυρότατο βραχίονα στην προσπάθεια της περαιτέρω ενίσχυσης του στρατηγικού βάθους της πόλης.
Ήδη, έχει «κατοχυρωθεί» η σύνδεση εντός 2,5 ημερών με την Κωνστάντζα της Ρουμανίας, ενώ το πεδίο δραστηριότητας μπορεί να διευρυνθεί και προς την Ζάγκαν της Πολωνίας, σε λιγότερο από πέντε ημέρες, ακόμα και προς το Ταλίν της Εσθονίας αλλά και άλλους προορισμούς της Βαλτικής και της Βόρειας Ευρώπης.
Στο πλαίσιο αυτό, ενισχυτική του ρόλου που θα διαδραματίσει και στο μέλλον η Αλεξανδρούπολη, είναι η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης να βελτιωθεί η προσβασιμότητα του λιμανιού προς τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές αγορές, βούληση που δεν έχει μείνει στα λόγια- έχοντας και σαφέστατες κοινωνικές και εθνικές προεκτάσεις.
Όπως αποδεικνύει η αναμενόμενη εντός του 2023 ολοκλήρωση της ανατολικής περιφερειακής οδού Αλεξανδρούπολης και οι συνδέσεις με την Εγνατία και το Ευρωπαϊκό network. Εξέλιξη η οποία, όπως είναι αυτονόητο, θα αυξήσει κατακόρυφα τον όγκο των διακινούμενων φορτίων. Αλλά και η δημοπράτηση της διπλής σιδηροδρομικής σύνδεσης Αλεξανδρούπολης – Ορμενίου.
Ενδεικτικό είναι και το γεγονός ότι στις χρηματοδοτήσεις από κοινοτικούς πόρους, δίπλα στα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Αλεξανδρούπολης, μπαίνει και ο ΟΣΕ. Ενώ, πρόδηλης σημασίας είναι και η συμμετοχή παραγόντων των σιδηροδρόμων στις απανωτές συσκέψεις που λαμβάνουν χώρα, σε εβδομαδιαία βάση, για τον καλύτερο προγραμματισμό και την υλοποίηση των φιλόδοξων σχεδίων ανάπτυξης, που κάνουν λόγο ακόμα και φορτώσεις 300 χιλιάδων τόνων μηνιαίως.
Ωστόσο, δεν πρέπει να παρακάμπτονται τα τεράστια προβλήματα που εξακολουθούν να υφίστανται στις σιδηροδρομικές συνδέσεις, τις σχετικές υποδομές και τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό, ακόμα και εντός του λιμένος (σιλό, γερανοί κλπ).
