«Ακούσαμε έναν εκκωφαντικό ήχο, μια πύρινη μπάλα πλησίαζε τη γη. Είδαμε την έκρηξη, αλλά επειδή ταυτόχρονα εκδηλώθηκε μπλακ – άουτ δεν μπορέσαμε να διακρίνουμε τίποτα άλλο…». Με αυτή τη φράση, η Σοφία, μητέρα τριών ανήλικων παιδιών, από τους Αντιφιλίπππους Καβάλας, περιγράφει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τις πρώτες στιγμές του δυστυχήματος με το Antonov.
«Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Πανικοβληθήκαμε… Είναι πρωτόγνωρο για εμάς» λέει, βγαίνοντας από την εκκλησία του χωριού μετά την πρωινή Κυριακάτικη λειτουργία. Άυπνος όλη νύχτα, από την αγωνία που βίωσε τη στιγμή της συντριβής του Antonov σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από το σπίτι του, ο 80χρονος Μιχάλης Εμμανουηλίδης καθόταν στη βεράντα όταν, όπως λέει, «είδα μια λάμψη, άκουσα πολύ θόρυβο και σταδιακά μπαμ- μπαμ- μπαμ…». «Λίγο πιο κοντά να έπεφτε, θα είχε βρεθεί πάνω στο σπίτι μας.
Δεν κοιμηθήκαμε καθόλου όλη τη νύχτα από το σοκ» τονίζει, μην μπορώντας ακόμη να πιστέψει τι έχει συμβεί.
«Καιγόταν ο λαιμός μου…»
Ο Σταμάτης Κουρτέσης, που διατηρεί περίπτερο στους Αντιφιλίππους, ήταν από τους πρώτους που έφτασε μαζί με κάποιους άλλους κατοίκους της περιοχής στο σημείο της συντριβής, σχεδόν ταυτόχρονα με τα πρώτα πυροσβεστικά, όπως λέει, αλλά αποχώρησαν μόλις τους ζητήθηκε από τις αρμόδιες αρχές. «Καιγόταν ο λαιμός μου… Από τον θόρυβο νομίσαμε ότι επρόκειτο για ελικόπτερο. Γυρίζουμε τα κεφάλια και βλέπουμε ένα φως, ήταν το φλεγόμενο αεροσκάφος», αναφέρει χαρακτηριστικά και περιγράφει την πρώτη έκρηξη σαν «μανιτάρι καπνού». Στο διπλανό χωριό, το Παλαιοχώρι, ο Χρήστος Τσολακίδης έτρωγε έξω με παρέα φίλων, όταν άκουσε έναν έντονο θόρυβο. «Είδαμε μια φλόγα στον ουρανό, να χάνει ύψος και να συντρίβεται…», λέει και εξιστορεί πως επί δύο ώρες άκουγαν συνεχόμενες εκρήξεις, ενώ μια απροσδιόριστη έντονη οσμή σκέπαζε την ατμόσφαιρα.
